به گزارش مشرق، عباس سلیمی نمین در یادداشتی اختصاصی با عنوان «زبان ملی زبان ابزاری» نوشت:
زبان فارسی به عنوان شاخص مهمی از هویت ملی، امروز در معرض آسیب های جدی است و فعل و انفعالات منفعت گرایانه حوزه دولتی و بخش خصوصی در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، ناآگاهانه یا عامدانه جفایی جبران ناپذیر بر این میراث عظیم وارد می آورد.
هرچند استحکام فرهنگی ملت ها رابطه تنگاتنگی با امکان بهره مندی مفید و مؤثر از زبان غیر به عنوان ابزاری قدرتمند در گسترش ارتباطات و مرزهای علمی دارد، اما زمانی که سخن گفتن به زبان شیرین فارسی و تفاخر به فصاحت و بلاغت آن رنگ ببازد و استفاده از کلمات بیگانه شاخص برتری و علمی بودن شود قطعاً رویکرد ناموزون به فراگیری زبان دیگر ملت ها جنبه ابزاری نخواهد داشت بلکه باید آن را تلاشی برای جبران کاستی هویتی ارزیابی کرد.
امروزه به دلیل ولنگاری و دغدغه مند نبودن دست اندرکاران فرهنگی در صیانت از زبان فارسی به عنوان شاخص هویت ملی، در و دیوار کلان شهرهای ما نوعی تحقیر هویتمان را به رخ جوانان می کشد.
لوکس ترین فروشگاه های ما نامی غیر ایرانی برگزیده و آن را نیز با حروف درشت لاتین بر پیشانی خود نهاده اند. در این میان، برخی نام غیر ایرانی را به فارسی (با حروف ریز) منعکس ساخته، اما برخی همین اندازه نیز به خود زحمت توجه به هویت ملی را نداده اند.
زمانی که کارشناسی در رسانه های ملی برای اثبات فضل خود پیاپی از کلمات و عبارات انگلیسی بهره می گیرد و نه تنها با تذکر مجری مواجه نمی شود که مجری نیز برای اثبات دانش خویش در همین وادی گام بر می دارد انتظار شکل گیری چه شرایطی را داریم؟
متأسفانه باید اذعان داشت متأثر از چنین فضایی، بسیاری از جوانان رویکردشان به زبان انگلیسی برای تسلط بر یک ابزار به منظور گسترش مرزهای علمی نیست بلکه احساس می کنند با سخن گفتن به این زبان متشخص تر و با هویت! جلوه می کنند که این شاخص نگران کننده ای است؛ زیرا نشان از آن دارد که جایگاه رفیع فرهنگ کشور دچار تَرَک های جدی شده است.
در این حالت زبان دیگر ملت ها، ابزار ما در گسترش ارتباطات و مرزهای علمی نخواهد بود بلکه تبدیل به ابزاری برای قدرت های زیاده خواه به منظور تخریب فرهنگ ملی ما خواهد شد. درحالی که اکنون ما برای تقویت جایگاه خود در معادلات جهانی می بایست دانش صادراتی مان را بر پایه زبان فارسی بگذاریم، دانش وارداتی را بر پایه زبان انگلیسی (در اولویت های بعدی فرانسه و آلمانی) و دانش اجتماعی از جهان معاصر را بر پایه زبان اسپانیولی و چینی -که چند میلیارد از جمعیت جهان به آن سخن می گویند- قرار دهیم، نوعی بی برنامگی زیان باری را شاهدیم.
در صورت حرکت در مسیر استحکام فرهنگ ملی، استفاده از زبان سایر ملت ها به صورت ابزار، «خود باوری» را در جوانان تقویت خواهد نمود. بنابراین می بایست با ایستادگی در برابر کسانی که سود بیشتر را از طریق تحقیر نامحسوس جوانان این مرزوبوم پی می گیرند به تحکیم موقعیت زبان فارسی همت گماریم و دستاوردهای علمی دانشمندان خود را به فارسی منتشر سازیم. همچنین از کالاهای تولید داخل که با نام فارسی عرضه می شوند با ارائه تسهیلات مالی و تبلیغاتی به طور جدی پشتیبانی کنیم.
فراموش نشود که در شرایط کنونی بسیاری از تولیدات ارزشمند و باکیفیت داخلی متأثر از فضای ایجاد شده با نام غیر ایرانی عرضه می شوند که همین امر نیز در سست نمودن خودباوری جوانان و تفاخر به هویت ایرانی شان تأثیر سؤ مضاعف دارد.
چگونه انتظار داریم در شرایطی که فرهنگ را قربانی منفعت طلبی های کوتاه مدت می کنیم یعنی هویت ملی را به حراج می گذاریم آموزش زبان خارجه مسیر فریفته تر شدن جوانان را به فرهنگ بیگانه فراهم نسازد؟ به یاد آوریم که اولین نور افشانی به ویترین فرهنگ سلطه طلبان را ما در سطح شهر و در زیباترین بناها و مجتمع های تجاری مدیریت فرهنگی کشور صورت داده ایم.
زبان فارسی به عنوان شاخص مهمی از هویت ملی، امروز در معرض آسیب های جدی است و فعل و انفعالات منفعت گرایانه حوزه دولتی و بخش خصوصی در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، ناآگاهانه یا عامدانه جفایی جبران ناپذیر بر این میراث عظیم وارد می آورد.
هرچند استحکام فرهنگی ملت ها رابطه تنگاتنگی با امکان بهره مندی مفید و مؤثر از زبان غیر به عنوان ابزاری قدرتمند در گسترش ارتباطات و مرزهای علمی دارد، اما زمانی که سخن گفتن به زبان شیرین فارسی و تفاخر به فصاحت و بلاغت آن رنگ ببازد و استفاده از کلمات بیگانه شاخص برتری و علمی بودن شود قطعاً رویکرد ناموزون به فراگیری زبان دیگر ملت ها جنبه ابزاری نخواهد داشت بلکه باید آن را تلاشی برای جبران کاستی هویتی ارزیابی کرد.
امروزه به دلیل ولنگاری و دغدغه مند نبودن دست اندرکاران فرهنگی در صیانت از زبان فارسی به عنوان شاخص هویت ملی، در و دیوار کلان شهرهای ما نوعی تحقیر هویتمان را به رخ جوانان می کشد.
لوکس ترین فروشگاه های ما نامی غیر ایرانی برگزیده و آن را نیز با حروف درشت لاتین بر پیشانی خود نهاده اند. در این میان، برخی نام غیر ایرانی را به فارسی (با حروف ریز) منعکس ساخته، اما برخی همین اندازه نیز به خود زحمت توجه به هویت ملی را نداده اند.
زمانی که کارشناسی در رسانه های ملی برای اثبات فضل خود پیاپی از کلمات و عبارات انگلیسی بهره می گیرد و نه تنها با تذکر مجری مواجه نمی شود که مجری نیز برای اثبات دانش خویش در همین وادی گام بر می دارد انتظار شکل گیری چه شرایطی را داریم؟
متأسفانه باید اذعان داشت متأثر از چنین فضایی، بسیاری از جوانان رویکردشان به زبان انگلیسی برای تسلط بر یک ابزار به منظور گسترش مرزهای علمی نیست بلکه احساس می کنند با سخن گفتن به این زبان متشخص تر و با هویت! جلوه می کنند که این شاخص نگران کننده ای است؛ زیرا نشان از آن دارد که جایگاه رفیع فرهنگ کشور دچار تَرَک های جدی شده است.
در این حالت زبان دیگر ملت ها، ابزار ما در گسترش ارتباطات و مرزهای علمی نخواهد بود بلکه تبدیل به ابزاری برای قدرت های زیاده خواه به منظور تخریب فرهنگ ملی ما خواهد شد. درحالی که اکنون ما برای تقویت جایگاه خود در معادلات جهانی می بایست دانش صادراتی مان را بر پایه زبان فارسی بگذاریم، دانش وارداتی را بر پایه زبان انگلیسی (در اولویت های بعدی فرانسه و آلمانی) و دانش اجتماعی از جهان معاصر را بر پایه زبان اسپانیولی و چینی -که چند میلیارد از جمعیت جهان به آن سخن می گویند- قرار دهیم، نوعی بی برنامگی زیان باری را شاهدیم.
در صورت حرکت در مسیر استحکام فرهنگ ملی، استفاده از زبان سایر ملت ها به صورت ابزار، «خود باوری» را در جوانان تقویت خواهد نمود. بنابراین می بایست با ایستادگی در برابر کسانی که سود بیشتر را از طریق تحقیر نامحسوس جوانان این مرزوبوم پی می گیرند به تحکیم موقعیت زبان فارسی همت گماریم و دستاوردهای علمی دانشمندان خود را به فارسی منتشر سازیم. همچنین از کالاهای تولید داخل که با نام فارسی عرضه می شوند با ارائه تسهیلات مالی و تبلیغاتی به طور جدی پشتیبانی کنیم.
فراموش نشود که در شرایط کنونی بسیاری از تولیدات ارزشمند و باکیفیت داخلی متأثر از فضای ایجاد شده با نام غیر ایرانی عرضه می شوند که همین امر نیز در سست نمودن خودباوری جوانان و تفاخر به هویت ایرانی شان تأثیر سؤ مضاعف دارد.
چگونه انتظار داریم در شرایطی که فرهنگ را قربانی منفعت طلبی های کوتاه مدت می کنیم یعنی هویت ملی را به حراج می گذاریم آموزش زبان خارجه مسیر فریفته تر شدن جوانان را به فرهنگ بیگانه فراهم نسازد؟ به یاد آوریم که اولین نور افشانی به ویترین فرهنگ سلطه طلبان را ما در سطح شهر و در زیباترین بناها و مجتمع های تجاری مدیریت فرهنگی کشور صورت داده ایم.
